Waarom zouden bestuurders en commissarissen van woningcorporaties niet mogen doen, wat onze wetgever en volksvertegenwoordigers wel mogen, althans hún gedrag in belangenverstrengeling word niet aangepakt? Zo lijkt het toch?
Niemand (geen wet) verbiedt bestuurders en commissarissen van woningcorporaties om privé vastgoed te verhuren. Het roept nu ineens een soort van verontwaardiging op dat dit niet zou kunnen? Voorkennis, belangenverstrengeling, integriteit, moreel kompas? Laat me niet lachen.
Maar mensen het is aan de orde van de dag in het huidige neoliberale systeem! Marktwerking en verdienmodellen zijn hét ding. Want geld betekent succes en geslaagd zijn in het leven. Geen geld betekent verliezen, minder lang en ongezond leven. Geld is ons enige moreel kompas geworden. Compassie, empathie en solidariteit zijn “uit.” Ieder voor zich.
Dus lobbyen de marktmachtigen, monopolisten, CEO’s en oligarchen zich een ongeluk bij de politiek om alle regelgeving ten gunste van hun verdienmodel te krijgen en aangezien de politici binnen het netwerk dan ook weer uitzicht krijgen in dit spel mee te mogen doen, krijgen die machtigen hun zin en wordt het volk, in ieder geval de mensen die zich minder alleen maar laten leiden door geld, gewoon uitgekleed. Na de politiek gaan we zelf onderdeel worden van de lobbyende bedrijven met goudgerande banen en posities. Iedereen die de omerta doorbreekt “cancellen” we gewoon en noemen we extreemrechts.
Of het nu om klimaatmaatregelen (van verplichte warmtepompen) gaat of de nieuwe pensioenwet (verplichte deelname): alles draait om het feit belastinggeld of pensioenpremies van de “losers” in het systeem (gewone werkenden en gepensioneerden (na een leven lang werken)) richting de machtige groep te krijgen ten bate van hun verdienmodel. Zelfs inflatie wordt een verdienmodel voor supermarkten. Met als resultaat een steeds rijker wordende “elite.”
Jarenlang zijn bijvoorbeeld pensioendeelnemers en gepensioneerden volgens alle regels van gedane beloften en “waar” bieden voor hun geld (premie} benadeeld en is Europees recht (voorgeschreven rekenregels en eigendomsrecht) minstens moreel met voeten getreden.
De letter van de Nederlandse wet (door de lobby van verzekeraars, werkgevers en De Nederlandsche Bank (banken) in de pensioenwet in 2007 in de wet gekregen) werd toch gevolgd. Regels om de pensioenfondsen arm te rekenen en werkenden (in opbouw) en gepensioneerden niet te hoeven indexeren en zelfs te kunnen korten. Ook al viel het niet meer uit te leggen, de wet was toch immers de wet, werd ons door autoriteiten als professor Lutjens, minister Koolmees, Premier Rutte of de directeur van DNB voorgehouden. Ook als snapt een kind dat de rekenrente van DNB niet deugt en het anders moest, het gebeurde niet. Het wordt gewoon verder vervolgd met de Wet toekomst pensioenen.
Een hele generatie gepensioneerden kreeg geen indexatie meer. Leverde steeds meer koopkracht in. Maar geen krimp: wet is wet, regel is regel. Dat je dan “onderdanen” krijgt die net zo gaan redeneren en rekenen is het resultaat van dit systeem. De “handige Harries” die het goed en slim voor zich zelf regelen en langs de mazen van de wet scheren. Degenen die het voorbeeld van moreel gedrag en integriteit dienen te geven, doen het gewoon zelf niet. En de mensen voelen dat feilloos aan.
Dus als ze de kans krijgen gaan ze ook dit gedrag vertonen: als het niet ontdekt kan worden en zelfs openlijk gepleegd kan worden gaan wij dat ook doen: van huisjesmelken tot belasting vermijden, tot zelfs oplichten (Sywert van Lienden). Zie alle bijbanen en belangenverstrengeling van veel leden van de Eerste Kamer onlangs. “Wij regelen het onderling zelf” zei senator Jorritsma van de VVD.
Alles om succesvol te zijn, dus veel geld binnen te harken, te graaien en te schrapen.
We leren het als klein kind al. we doen niet wat onze ouders zeggen, we doen wat zij doen.
Dus laat deze bestuurders en commissarissen van woningcorporaties gewoon “handige Harries” zijn. Ze doen immers net als onze autoriteiten in de regering, de volksvertegenwoordigers en CEO’s: als het volgens de regels kan, doen we het.
Je krijgt de bewoners die je verdient. Lang leve de marktwerking en de verdienmodellen.
Niet alleen is de wolf terug in Nederland. Wij zelf worden langzaam maar zeker niets ontziende wolven voor elkaar: homo homini lupus.
Wilma Berkhout
Dit artikel verscheen eerder in het Eindhovens Dagblad