Op de algemene ledenvergadering op zaterdag 17 juni sprak Henriette van Hedel de volgende speech uit;
Beste allemaal,
Ik sta hier vandaag als partijleider van burgerbeweging ALLIANTIE.
ALLIANTIE is opgericht, omdat ik me – en met mij vele anderen – grote zorgen maak over de staat van ons land en koers die wordt gevaren.
Het Nederland dat ik wil doorgeven is een land waar je als kind opgroeit in een veilige en prettige buurt, waar een gezin goed kan leven van een modaal inkomen, waar bestaanszekerheid is voor alle groepen, waar volop kansen zijn voor jongeren, waar een fatsoenlijke en betaalbare woning bereikbaar is voor iedereen en waar de basisvoorzieningen op orde zijn.
Dit is een land waar burgers invloed hebben op hun omgeving, zich vrijwillig inzetten voor de school van hun kinderen en actief zijn in hun buurt. Het is een land waar een gezonde vaderlandsliefde heerst, waarvan ik voel dat het land ook een beetje van mij is en ik dankbaar ben voor al het goede dat mijn vorige generaties aan mij, aan ons hebben nagelaten.
Een land waarin wij onze tradities, taal, vrijheden en onze beschaving koesteren. Dit land wordt gedragen door een dynamische middenklasse die omziet naar degenen die achterblijven, die mensen kansen biedt en de lagere sociale klassen weet te emanciperen én de politieke en bestuurlijke leiders aflevert die het algemeen belang dienen en een politieke cultuur hooghouden waarin deugden als dienstbaarheid, waarachtigheid en verstandigheid de regel zijn. In dit land wordt hard gewerkt en wordt ondernemerschap beloond.
Dit was het land van mijn jeugd, maar het is steeds minder het land van onze kinderen. Onze samenleving staat onder druk. De sociale en economische tweedeling in de samenleving neemt toe. Er zijn structurele economische en culturele onzekerheden, er is een opeenstapeling van beleidsproblemen en grote groepen haken af.
Het land lijkt sinds enkele jaren in een vrijwel continue staat van crisis te verkeren: wooncrisis, stikstofcrisis, coronacrisis, eurocrisis, klimaatcrisis, migratiecrisis.
Maar dit is niet alles. Denk aan:
- de toeslagenaffaire,
- de drugscriminaliteit,
- de dramatische kwaliteit van het taal- en rekenonderwijs,
- de verengelsing van ons hoger onderwijs,
- de energiearmoede,
- het enorme tekort aan zorgpersoneel,
- stagnerende koopkracht,
- de komst van energie slurpende datacenters en
- de algehele verrommeling en verdozing van ons landschap,
- de ongekende inflatie, de
- ingeperkte toegang tot de rechter voor ons burgers,
- het uitblijven van compensatie voor de Groningers,
- het jarenlang niet indexeren van de pensioenen,
- de doorgedrukte gemeentelijke herindelingen,
- de afnemende leefbaarheid van het platteland,
- de eenzaamheid, depressiviteit en het drugsgebruik onder jongeren,
- de problemen in de jeugdzorg,
- Nederland als belastingparadijs voor het grootkapitaal en
- dat allemaal tegen een geopolitiek zeer onrustige achtergrond met de opkomst van China, de Russische agressie, de onbestendigheid van de Verenigde Staten en een instabiele Europese Unie.
De huidige politiek-bestuurlijke vertegenwoordigers slagen er niet in dit op te lossen, maar zijn onderdeel van de problemen.
Men heeft of geen of een verkeerde visie, stelt de prioriteiten verkeerd en is het zicht op de samenleving kwijtgeraakt.
Het vertrouwen in de politiek is, met tal van liegende ministers, terecht laag. Er is dringend behoefte aan een oplossing van deze problemen die de harmonie in de samenleving bewaart. Dit is een grote en tijdrovende klus. En dat werk begint met een diepere reflectie over de oorzaken van de problemen en daarmee een gezamenlijk vertrekpunt voor de toekomst.
Want de problemen in ons land zijn niet veroorzaakt door onze stem op een bepaalde partij of een keuze op een verkiezingsprogramma.
- Geen enkele partij heeft gestreden voor meer bureaucratie in de zorg;
- Geen enkele partij wil dat de koeien uit de wei verdwijnen en plaats maken voor distributiecentra;
- Geen enkele partij heeft een Kamermeerderheid gezocht voor het lerarentekort;
- Geen enkele partij heeft ooit campagne gevoerd voor de invoering van het huidige stikstofbeleid;
- Geen enkele partij heeft stemmen gewonnen voor de huidige pensioenhervorming;
- Geen enkele partij wilde dat de belastingdienst onschuldige gezinnen kapot maakte.
Toch is dat precies wat we nu hebben. Met alleen nieuwe beloften lossen we de problemen dan ook niet op.
Grip op het beleid, grip op onze leefomgeving en op ons land vereist inzicht in de processen én de wil én de politieke macht om deze te veranderen. En dat kan alleen als we samen als burgers de handen ineen slaan.
Daarom is het hoog tijd dat we ons gezamenlijk voorbereiden en organiseren op de eerstvolgende Tweede Kamerverkiezingen. We moeten ons als zelfbewuste en bij de publieke zaak betrokken burgers, met de politiek gaan bemoeien.
1 x in de 4 jaar stemmen is niet voldoende om beleid te krijgen dat wel gericht is op het algemeen belang of om ervoor te zorgen dat het brede midden van de samenleving weer profiteert, burgers onze democratie weer dragen en politieke bestuurders de problemen van onze tijd oplossen.
Het is NU. Urgent. Het water staat voor velen al heel lang aan de lippen.
We moeten beseffen dat dit proces veel tijd gaat kosten, er ligt een lange weg voor ons, maar ik wil jullie vragen om samen met mij deze weg in te slaan, deze grote taak op te pakken en gezamenlijk te gaan bouwen aan een brede volksbeweging vanuit de samenleving vóór de samenleving.’
Ik wil deze taak als partijleider van Alliantie op mij nemen, om deze partij op en verder uit te bouwen, omdat het noodzakelijk is en omdat het kan.
Kijk alleen al naar deze goede groep betrokken mensen bij elkaar. Het is tijd voor een andere politiek én wij gaan dat doen.